در شهریور ماه ۱۴۰۲ با هماهنگی کانون ۲۱۰ نفر از بازنشستگان در قالب چهار گروه از برنامه تفریحی گردشگری کانون استفاده نمودند.
این سفر ۶:۳۰ صبح و از ایستگاه راهآهن آغاز میگردید و گردشگران از ایستگاههای گرمسار، بن کوه، کبوتر دره، سیمین دشت، زرین دشت، مهاباد، فیروزکوه، گدوک و دوگل عبور و در ایستگاه ورسک از قطار پیاده شدند.
از گردشگران در طول سفر با صبحانه و نهار در قطار پذیرایی شد و در ساعت ۱۴ با اتوبوس ادامه سفر دادند. با اتوبوس ابتدا به سه خط طلا، پل ورسک و کلیسای سرخآباد (کوچکترین کلیسای ایران) رفتند و از جاهای دیدنی بازدید نمودند.
پس از آن اتوبوس به سمت سد لفور (سد البرز یا سد صالحی مازندرانی) حرکت کرد. این سد در دهستان لفور از شهرستان سوادکوه شمالی و در جنوب غربی شیرگاه واقع شده است. جنگل لفور دارای درختانی انبوه و سربه فلک کشیده هیرکانی میباشد. در این محل درختان ازگیل، لیکی، راش، انجیلی و … وجود دارد.
پس از بازدید از سد لفور و گشت و گذار در منطقه، همکاران در ساعت ۱۹ به سمت عمارت یاس حرکت کردند.
از ساعت ۲۰ الی ۲۲ به صرف شام اختصاص داشت و پس از آن در ساعت ۲۲:۳۰ همکاران به سمت ایستگاه قطار شیرگاه حرکت نمودند و با قطار در ساعت۲۳ ایستگاه شیرگاه را به سمت تهران ترک کردند.
باتوجه به اختصاص کوپههای ۴ تخته به همکاران در راه برگشت همگی استراحت نموده و ساعت ۶:۳۰ روز بعد به تهران بازگشتند.